Alles is energie en heeft een bewustzijn. Zo ook de aarde. Ik verbind mij met haar, vanuit de verbinding met mijn eigen bewustzijn. Ik weet me onderdeel van het grotere geheel. Een mens in deze woelige en verwarrende wereld op een prachtige planeet die oneindig veel te bieden heeft, als we in staat zijn er goed mee om te gaan. Dat is iets wat we nog te leren hebben.

Uitgeput

Het patroon waar we nu met z’n allen in zitten is groei door uitputting. Wat nodig is is symbiose, wederzijds groeien in verbinding. Dat elk van ons het woord rentmeesterschap opnieuw uitvindt, vanuit een gezonde verbinding met onszelf. Want dat is waar alles start. Het startpunt van verandering, dat ben ikzelf. Dat vraagt moed en vertrouwen om uit bestaande patronen te stappen.

Energie

Veel mensen zijn zich niet bewust van hun eigen bewustzijn, laat staan dat de aarde een eigen bewustzijn heeft. Je zult misschien willen vragen naar bewijs. Dat is er wel, maar het is groter dan het denken aan kan. Het is iets dat je kunt ervaren. Het is een energie waarmee je je kunt verbinden, als je leert wat voelen is en voor jou betekent.

Gewaarworden

Het is een ervaring van alle zintuigen: de geur van vers gemaaid gras in de zomer, het kwetteren van de zwaluwen die er laag overheen scheren in de aankondiging van de naderende regen, de zon warm op je huid, je gedragen voelen in je lichaam. Deel zijn van iets dat groter is, dat ook door mij heen stroomt. In voor- en tegenspoed. Als ook alle aardekrachten zich roeren. De hemel zich opent, stortbui van regen zonder eind, water dat zich verzamelt in de laagte tot een kolkende massa met vernietigende kracht. De boomkroon die zich met haar stam buigt voor de kracht van de wervelwind, afbreekt en neersmakt op het terras waar we minuten daarvoor nog zaten.

Kwetsbaarheid

Hoe verhoud ik me tot haar, de aarde die mij voedt en haar krachten toont in al mijn kwetsbaarheid? Het besef een klein korreltje te zijn in een eindeloze woestijn, waar de wind vrij spel heeft. 

Ze kan heel goed zonder ons bestaan, de aarde. En toch ben ik hier, zijn wij met z’n allen hier, in deze wereld. Zolang wij hier zijn heeft de aarde heeft ons nodig. Zijn wij deel van haar. Hier zijn is een levenslange les in ontdekken hoe ik me tot haar verhoudt. Dat klinkt als een grote opgave, maar die begint zo klein als het korreltje in de woestijn. Door me bewust te worden van wie ik ben en wat mij te doen staat in deze wereld.  Elke dag opnieuw.

Photo by zhang kaiyv on Unsplash

Publicatiedatum: 2 augustus 2021